Kunstwerk Nürnberger Kreuzweg (1991) Klaus Prantl - Nürnberg

Norbert D.

Die Stadt Nürnberg ist dem Vorschlag des Beirats für Bildende Kunst (BBiK) gefolgt und hat nun eine zusätzliche Informations-Stele zur Entstehungsgeschichte des in die Kritik geratenen Kunstwerks „Nürnberger Kreuzweg“ von Karl Prantl auf der Nordseite der Lorenzkirche installiert.

Die Stele ergänzt das Kunstwerk mit folgendem Tafeltext des Nürnberger Stadtarchivs: „Der Bildhauer Karl Prantl (1923-2010) schuf 1991 das hier 1996 aufgestellte Kunstwerk ‚Nürnberger Kreuzweg‘ aus Granitplatten der Großen Straße vom ehemaligen Reichsparteitagsgelände. Seine Annahme, der Granit stamme aus Steinbrüchen, in denen Häftlinge aus Konzentrationslagern Zwangsarbeit leisten mussten, konnte aus dem damaligen Stand der Forschung abgeleitet werden. Inzwischen ist bekannt, dass dies nicht zutrifft, da das Material aus herkömmlichen Steinbrüchen angekauft worden war. Um diese Information ergänzt, bleibt der ‚Nürnberger Kreuzweg‘ Karl Prantls als Kunstwerk bestehen.“ „Auf eine Umdeutung des Werks wurde verzichtet, Vorwürfe an den Künstler sind aus städtischer Sicht fehl am Platz“, erläutert Planungs- und Baureferent Daniel F. Ulrich.

Niehland R.

De bedoeling was goed. Echter, in de tijd dat Prantl het in Duitsland nog steeds gevoelig liggende onderwerp van de jodenvervolging aangreep, of beter gezegd ´probeerde dat onderwerp te vatten in een op juiste wijze te interpreteren kunstobject´, had de beste man tot spijt van de samenleving niet de juiste informatie ter beschikking. Had hij beter kunnen weten dan? Nee, dat geloof ik niet, en het gaat tenslotte altijd om de intentie die iemand had, de daad zelf is daar wel gevoeglijk een gevolg van. De heer Prantl maakte dit kunstwerk met platen graniet die afkomstig waren van ´der Grosse Strasse´ , de hoofdweg die leidde over het verzamelterrein van ´de partij´ in Neurenberg, momenteel is daar trouwens het goed te bezoeken ´Documentatiecentrum´ gevestigd. Het verhaal ging dat deze platen uit een steengroeve zouden komen waar ze door kamp gevangenen eerst zouden zijn ´uitgebeiteld´ en tot Prantl´s dood in 2010 bleef die informatie ook nog eens zoals hij was. Sinds 2019 weten we gelukkig echter beter en wel door nieuwe informatie die ´naar boven´ kwam via een artikel uit de ´Nürnberger Zeitung´. De granietplaten bleken achteraf ´gewoon´ uit een ´conventionele´ steengroeve te komen... Daarmee verloren deze 14 massieve granieten tegels vanzelfsprekend onmiddellijk hun ´psychologische gewicht´, echter, de inténtie waarmee Prantl zijn kunstwerk maakte veranderde natuurlijk niet en aldus besloot het bestuur van Nürnberg om het kunstwerk dan maar te laten staan waar het zich bevond maar wel te voorzien van een uitleg en wel op een klein informatiebord dat ernaast geplaatst werd. Ik ben er zelf heilig van overtuigd dat het stadsbestuur de juiste beslissing heeft genomen maar wat mij betreft verloor het ´monument´ door deze nieuwe informatie haar beeldende kracht en zo tevens een beetje haar ´recht van bestaan´. Zachte heelmeesters maken tenslotte stinkende wonden. Erg jammer allemaal.